07 december 2018

'Uitzetting van gewortelde kinderen is wetenschappelijk onverantwoord'

'Uitzetting van gewortelde kinderen is wetenschappelijk onverantwoord'
Dat is de conclusie van een ‘schadenota’ over risico’s bij uitzetting van langdurig in Nederland verblijvende kinderen, samengesteld door drie specialisten van de Rijksuniversiteit Groningen en de Vrije Universiteit Amsterdam, en onderschreven door 38 hoogleraren en 3 beroepsverenigingen van psychologen, pedagogen en jeugdartsen.

 

Aanleiding voor deze nota is de zaak rond de Armeense kinderen Howick en Lily en de actuele politieke discussie rondom een ruimhartig kinderpardon voor plm. 400 kinderen (samen met hun gezinsleden zo’n 1.200 mensen). De drie auteurs zijn prof dr Erik Scherder (hoogleraar klinische neuropsychologie, VU Amsterdam), mr dr Carla van Os (universitair docent kinderen en recht, RUG) en dr Elianne Zijlstra (universitair docent Orthopedagogiek, RUG).

Zij willen door het in deze nota bundelen van verschillende wetenschappelijke inzichten rondom de verwachte schade (fysiek, emotioneel en sociaal) voor deze groep kinderen een bijdrage leveren aan een wetenschappelijk gefundeerde besluitvorming over met uitzetting bedreigde kinderen.

Uit de studies die aan deze nota ten grondslag liggen blijkt dat langdurig in Nederland verblijvende kinderen die met uitzetting worden bedreigd een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van sociale en emotionele problemen. Zij lijden aan chronische stress, die al begon voorafgaand aan de vlucht met hun ouders, en voortduurt tijdens het onzekere verblijf in het gastland, dat vaak gepaard gaat met veel verhuizingen. Ook de vaak slechte psychische gezondheid van ouders (die evenzeer lijden onder stress, angsten en depressies) is belastend voor kinderen. Na uitzetting krijgen zij te maken met aanpassingsproblemen en verstoring van de normale ontwikkeling van hersenfuncties.

De conclusie aan het einde van de nota luidt:
Kinderen die na jarenlang verblijf in Nederland met uitzetting bedreigd worden zijn extreem kwetsbaar vanwege de voortdurende stress en een gebrek aan stabiliteit. De jarenlange angst voor gedwongen uitzetting bedreigt hun ontwikkeling in ernstige mate, wat grote gevolgen heeft voor zowel hun huidige als hun toekomstige functioneren. De chronische stress waar kinderen aan zijn blootgesteld kan hun hersenfuncties zodanig aangetast hebben dat daardoor de kans dat zij van deze schade herstellen en zich kunnen aanpassen aan de leefomstandigheden in het land van herkomst uiterst klein geworden is. Dit alles maakt het uitzetten van deze langdurig in Nederland verblijvende kinderen, naar huidige wetenschappelijke inzichten, onverantwoord.”


Meer informatie:
Het volledige rapport “Schaderisico bij uitzetting langdurig verblijvende kinderen,  een multidisciplinaire wetenschappelijke onderbouwing”, RUG en VU, december 2018 (11 pag’s pdf-bestand)

Lees ook:
06-12-18  Raad van Kerken roept Kabinet op tot zorgvuldige uitvoering Kinderpardon
31-08-18  Oproep: laat Howick en Lily hier - ze zijn al thuis!