Tweede Kamer houdt rondetafelgesprek over kinderpardon

Het initiatief van burgemeester Hans Martijn Ostendorp van de gemeente Bunnik wordt gesteund door de VNG, het LOGO en inmiddels 310 (van de 403) burgemeesters in ons land. Bijzondere aandacht wordt gevraagd voor de kinderen die werden afgewezen omdat ze niet onder ‘rijkstoezicht’ stonden maar in beeld waren bij de gemeente en voor de kinderen die inmiddels 21 jaar zijn geworden en daarom, ondanks hun al zo lang ‘geworteld’ zijn, toch geen pardon kregen.

In reactie op de burgemeestersoproep stuurde staatssecretaris Teeven de burgemeesters een brief, waarin hij vroeg om informatie over de afgewezen kinderen die bij hen bekend is, maar niet bij de IND, voor 20 juni a.s. naar hem willen sturen. Met deze vraag mist de staatssecretaris echter de essentie van de burgemeestersoproep om geen onderscheid te maken tussen onder rijkstoezicht staan of bij de gemeente in beeld zijn. Bovendien beschikt de IND al over alle informatie, die vaak al door de advocaat en soms ook vanuit de gemeente is ingebracht in de procedure voor het kinderpardon.

Burgemeester Ostendorp woonde afgelopen maandag in Utrecht de zitting bij in de zaak van het achtjarige Chinese jongetje Shenjun die woont in zijn gemeente (de afwijzing van zijn kinderpardon-aanvraag vormde dan ook de directe aanleiding voor de oproep van burgemeester Ostendorp). Daar bleek ter zitting uit de uitleg aan de rechtbank van de gemachtigde die namens de staatssecretaris optrad dat het hier enkel om informatie kan gaan die alsnog aantoont dat een kind wél onder rijkstoezicht heeft gestaan!
Dat betekent dat de uitnodiging van Teeven aan de burgemeesters dus helemaal niets voorstelt; een brief voor de bühne! Immers, alle informatie over het toezicht van rijksdiensten zoals COA, IND en DT&V is bij uitstek al wel bij de staatssecretaris en juist niet bij burgemeesters bekend.

Door het LOGO en de VNG werd naar voren gebracht dat de mensen die niet meer onder rijkstoezicht stonden door dezelfde overheid uit de voorzieningen zijn gezet. Zowel het Comité van Ministers van de Raad van Europa als het Gerechtshof in Den Haag en in hoogste instantie de Hoge Raad, hebben deze handelwijze van de Nederlandse rijksoverheid veroordeeld. Dan is het bijzonder wrang dat kinderen die, naar later bleek ten onrechte, actief door de Rijksoverheid waren uitgesloten nu wordt verweten dat ze niet in beeld waren van diezelfde rijksdiensten die ze op straat hebben gezet.

Tijdens het gesprek werd door alle betrokken partijen ontkend dat er sprake zou kunnen zijn van een ‘aanzuigende werking’ van dit pardon. Door de formulering van de regeling is het onmogelijk dat een grotere groep hiervoor in de toekomst in aanmerking zou kunnen komen, zo bleek uit de beantwoording. Een verwijzing naar grote aantallen illegaal in ons land verblijvenden gaat dan ook niet op!

Kinderombudsman Dullaert vertelde dat hij meermalen aan de staatssecretaris om informatie had verzocht, maar deze ondanks herhaalde verzoeken niet heeft gekregen, dit terwijl hij als Hoog College van Staat juist door het parlement is aangesteld om het functioneren en de transparantie van de rijksoverheid te controleren alsook te toetsen aan het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind. De heer Dullaert heeft, na alle tegenwerking van de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, afgezien van de mogelijkheid om met de sterke arm (van de politie) informatie op het ministerie te vorderen, maar in plaats daarvan de hem bekende informatie op zijn website gepubliceerd. Uit zijn analyse van deze dossiers komt naar voren dat hele groepen kinderen ten onrechte zijn uitgesloten van het kinderpardon, in strijd met de bepalingen in het IVRK, dat het belang van het kind in alle beslissingen de eerste overweging moet zijn.

Ds Plaisier die sprak namens de Protestantse Kerk in Nederland, stelde dat het terugsturen van deze kinderen niet alleen schade aan henzelf zou toebrengen maar ook een aantasting betekent van de ziel van onze samenleving.

Verschillende sprekers schreven ter ondersteuning van hun gesproken bijdrage ook een ‘position paper’. Meer informatie vindt u hieronder in de diverse position papers van :

de heer J. Wienen, burgemeester van Katwijk en voorzitter van de Commissie Asiel en Integratie van de VNG;
de heer J.W.R. van Tilborg, voorzitter van het Landelijk Overleg Gemeentebesturen Opvang- en terugkeerbeleid;
de heer H.M. Ostendorp, burgemeester van Bunnik;
(zie position papers sprekers in blok 1)

Het standpunt van de heer M. Dullaert, de Kinderombudsman staat onder de titel 'geen ruimhartigheid maar rechtvaardigheid' op de website van de Kinderombudsman);

mevrouw C. van Os, namens Defence for Children en de overige maatschappelijke organisaties Kerk in Actie, Stichting LOS, VluchtelingenWerk Nederland en Stichting INLIA die samenwerken in de campagne 'Eerlijk Kinderpardon';
de heer A. Plaisier, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland;
mevrouw C. Ullersma, asieladvocaat bij het kantoor Prakken d’Oliveira.
(zie position papers sprekers in blok 2)

Mevrouw R. Maas, directeur van de Dienst Terugkeer & Vertrek en dhr R.H. Visser, directeur Asiel van de Immigratie- en Naturalisatiedienst, dienden geen schriftelijk standpunt in.


Lees ook:
16-05-14  Pleidooi voor een Eerlijk Kinderpardon
15-05-14  Burgemeestersoproep herziening kinderpardon massaal gesteund
02-05-14  600 Kinderen wachten op eerlijk kinderpardon
14-04-14  Kinderombudsman: honderden onterecht uitgesloten van kinderpardon