Bezuiniging op rechtsbijstand herzien

 Waar staatssecretaris Teeven in oktober 2013 nog vergaande bezuinigingen op de rechtsbijstand heeft ingevoerd lijkt hij nu (gedeeltelijk) op dit besluit terug te komen. Het feitelijke gevolg van deze maatregel was dat mensen met beperkte financiële middelen, waaronder ook asielzoekers die immers niet in de gelegenheid worden gesteld een inkomen te verdienen, ernstig werden beperkt in hun recht op rechtsbijstand. Zo kon het voor advocaten van asielzoekers niet meer uit om hoger beroep in te dienen omdat de toevoeging die advocaten hiervoor kregen veel te laag was, zelfs vaak zo laag dat de kantoorkosten hiervan niet eens betaald konden worden. Dit wetsvoorstel en de ingevoerde maatregel hebben dan ook grote vraagtekens opgeroepen bij onder anderen de Nederlandse Orde van Advocaten en de Raad van State. 

Nu, vier maanden nadat deze draconische maatregel van kracht is geworden, is de staatssecretaris met betrekking tot zaken met een 'kennelijke' afdoening tot het inzicht gekomen dat deze zaken voor advocaten wel degelijk even veel werk met zich meebrengen als zaken die door een rechterlijke instantie inhoudelijk worden beoordeeld. Het voorbereiden van zaken die achteraf als kennelijk ongegrond (of zelfs gegrond) worden afgedaan verschilt niet van andere zaken. Illustratief voor de praktijk in het vreemdelingenrecht is dat ruim 95% van alle hoger beroepszaken en 98,9% van alle voorlopige voorzieningen kennelijk en zonder zitting worden afgedaan. Van alle bezwaarzaken werd door de IND de afgelopen jaren ook ruim 20%  'kennelijk' afgedaan ('kennelijk niet-ontvankelijk' dan wel 'kennelijk ongegrond'). Deze maatregel heeft dus verstrekkende gevolgen voor de gefinancierde rechtsbijstand voor asielzoekers gehad.