Ontvoering en verkrachting van minderjarige Hazara geen reden voor asiel
In deze zaak acht de rechtbank de ontvoering en verkrachting van betrokkene en de betaling van een fors bedrag aan losgeld (voor zijn vrijlating) wel geloofwaardig, maar vindt zij dat betrokkene onvoldoende heeft aangetoond dat hij vanwege zijn religie of etniciteit werd ontvoerd. Betrokkene, die destijds minderjarig was, verklaarde daarover dat hij niet weet waarom hij is ontvoerd, maar dat hij vermoedt dat het met zijn welgestelde familie te maken had.
Ontvoering en verkrachting vanwege rijkdom houdt echter geen verband met vervolgingsgronden uit het Vluchtelingenverdrag. Omdat betrokkene bovendien niet weet door wie hij ontvoerd en verkracht werd, valt hij ook niet onder het traumata-beleid, want daarvoor is een voorwaarde dat hij door een groepering werd ontvoerd en dat heeft betrokkene dus niet aannemelijk kunnen maken.
De rechtbank realiseert zich kennelijk niet dat Hazara's eenvoudig aan hun uiterlijk herkenbaar zijn, en dat Afghanen weten dat Hazara's als tweederangsburgers beschouwd worden c.q. een kwetsbare minderheidsgroep vormen, die nog altijd te maken heeft met forse discriminatie en slechts beperkt bescherming krijgt van de autoriteiten.
In het profiel van Hazara's op de website 'minorityrights.org' staat over Hazara's uit Kabul hierover het volgende:
"Although life in Kabul is relatively improved for Hazaras since 2001, they have continued to occupy lower-status jobs and face harsh discrimination, including in access to facilities and provision of essential services."
Met name welgestelde Hazara's vormen dus juist een 'goede' prooi voor ontvoerders. Ontvoerders lopen dan immers minder risico op effectieve strafrechtelijke vervolging door de autoriteiten.
De rechtbank vindt tenslotte dat er geen indicaties bestaan dat betrokkene bij terugkeer het risico loopt om opnieuw slachtoffer te worden van ontvoering en verkrachting, waarbij de rechtbank wijst op de basale veiligheidsstructuur die in Afghanistan aanwezig is en het feit dat de Afghaanse autoriteiten in ieder geval haar burgers in Kabul over het algemeen bescherming kan bieden. Daartoe is volgens de rechtbank o.a. van belang dat de Afghaanse regering erin is geslaagd om het aantal aanslagen op sjiieten te verminderen.
Zou de rechtbank tot dezelfde conclusie zijn gekomen als zij pagina 63 van het (meest recente) EASO-rapport over de veiligheidssituatie in Afghanistan gelezen had? Hierin staat letterlijk:
"In March 2020, ISKP **) claimed another sectarian-motivated attack in the capital: two gunmen opened fire on a ceremony commemorating the murder of ethnic Hazara leader Abdul Ali Mazari, causing more than a hundred civilian casualties. Since the second half of 2018, Hazara residents in western Kabul have reportedly been seeking to arm themselves, taking over responsibility for security in their areas."
In een brief aan de Kamer van 23 februari 2017 gaf de toenmalige staatssecretaris overigens aan dat er geen bescherming van de autoriteiten in Afghanistan verkregen kan worden, ook niet (meer) in Kabul en dat hij het beleid op dit punt zou bijstellen. Het feit dat de IND nu in deze zaak aangeeft dat betrokkene wél bescherming kan krijgen van de autoriteiten, is dan ook in strijd met het eigen beleid, en het is onbegrijpelijk dat de rechtbank hierin is meegegaan.
*) Personen die behoren tot een bevolkingsgroep die in het landgebonden asielbeleid is aangewezen als een risicogroep kunnen reeds met geringe indicaties aannemelijk maken dat hun gestelde problemen om redenen van één van de vervolgingsgronden leiden tot een gegronde vrees voor vervolging en dat ze daarom recht hebben op een vluchtelingstatus.
**) ISKP staat voor Islamic State Khorazan Province, de aanduiding voor IS in Afghanistan. IS wordt ook wel aangeduid met de termen ISIS en Daesh.
Meer informatie:
De tekst van de uitspraak van Rechtbank Den Bosch d.d. 13 november 2020 met zaaknummer NL19.31091 (download pdf-bestand, 19 pag's)
Het profiel van Hazara's op de website www.minorities.org
Het Country of Origin Information report Afghanistan : Security Situation d.d. 28 september 2020 van het EASO (link naar het pdf-bestand op de website van het EASO, 449 pagina's, 14,5 MB)
De brief van de toenmalige staatssecretaris van Veiligheid & Justitie Klaas Dijkhoff aan de Tweede Kamer d.d. 23 februari 2017 met stuknummer 19637-2304 over aanpassing landgebonden asielbeleid Afghanistan .
Lees ook:
02-11-20 Alarmerend EASO rapport over Afghaanse terugkeerders
05-11-20 Asielzoekers uit onveiligste landen krijgen vaak geen asiel