20 februari 2009

Anglicaanse synode pleit voor ‘generaal pardon'

Anglicaanse synode pleit voor ‘generaal pardon'
De Algemene Synode van de Church of England heeft op 13 februari jl. een motie aangenomen waarin o.a. wordt gepleit voor een verblijfsvergunning voor meer dan 300.000 asielzoekers waarvan de asielprocedure nog niet is beslist.
 

Deze zgn. legacy cases [‘erfenis-zaken’] dateren van voor de invoering van een nieuwe asielprocedure die niet langer dan 6 maanden zou mogen duren, het zgn. New Asylum Model, in mei 2007.Ook zouden alle asielzoekers die in Groot-Brittannië verblijven het recht moeten hebben om te werken. Voorts moet een menselijke oplossing worden gevonden voor de onverdraaglijke situatie van afgewezen asielzoekers die niet naar hun land van herkomst kunnen terugkeren, maar ook niet in aanmerking komen voor werk of een uitkering.

In 2006 werd bekend dat er een achterstand van 450.000 asieldossiers was ontstaan, waarvan inmiddels zo’n 100.000 zijn afgehandeld. In 2007 werden slechts 23.000 nieuwe asielverzoeken ingediend in Groot-Brittannië, het laagste aantal sinds meer dan 10 jaar. Maar honderdduizenden mensen zouden zijn ‘zoekgeraakt’ in het systeem, na jarenlang wachten op toestemming zich blijvend in het land te mogen vestigen. Anderen verkiezen leven op straat en eten uit vuilnisbakken boven de vrees voor vervolging in eigen land.

De motie, ingediend door Rev. Ruth Worsley van het bisdom Southwell & Nottingham, is gebaseerd op wat de Bijbel zegt over zorg voor de kwetsbaren en gastvrijheid voor vreemdelingen en op de opdracht van de Kerk òm te zien naar gemarginaliseerden en vervolgden. Mw. Worsley waarschuwt voor het gevaar dat we naar binnengekeerd en zelfs xenofoob worden als gevolg van de kredietcrisis, de stijgende werkloosheid en de roep om het weren van buitenlandse werknemers: “But the Gospel tells us that we are not a tribal nation [land van stammen] but a global family”.

De nationale coördinator van Church Action on Poverty spreekt van “de brokstukken die vele kerken in Groot-Brittannië oprapen als gevolg van het verwerpelijke beleid van de regering die asielzoekers het land uit probeert te krijgen door ze voorzieningen te onthouden. Voor veel afgewezen asielzoekers is er geen veilige weg terug, dus zij blijven steken in limbo [= vergetelheid, maar ook: voorportaal van de hel]. Het principe ‘werk voor wie kan werken en ondersteuning voor wie dat niet kan’ zou voor iedereen op de Britse eilanden moeten gelden, dus ook voor afgewezen asielzoekers”.

Tijdens de synode werden aan de motie oproepen toegevoegd inzake het beëindigen van vreemdelingenbewaring van kinderen en gezinnen in verwijdercentra en het onderzoeken van de kwaliteit van de rechtshulp aan asielzoekers.

Dit is de volledige Engelse tekst van de definitieve motie, die met 242 stemmen vóór, 1 tegen en 1 onthouding werd aangenomen:

“That this Synod, continuing to affirm scriptural teaching about care for vulnerable people, welcome for strangers and foreigners, and the Church’s calling to reach out to the marginalized and persecuted, call upon Her Majesty’s Government:

(a) to ensure that the treatment of asylum seekers is just and compassionate, and to that end to:
            (i) confer a right to work on all asylum seekers, and
            (ii) declare an amnesty for so called ‘legacy cases’ that predate the Government’s New Asylum Model;

            (iii) bring to an end the practice of detaining children and families in Immigration Removal Centres;

(b) to find a practical and humane remedy to the intolerable situation of destitute ‘refused’ asylum seekers who are unable to return to their country of origin because of personal safety, health or family reasons;

(c) to investigate and report publicly on the quality of the legal services provided to asylum seekers.


Een van de deelnemers aan de synode merkte nog op dat het Engelse asielsysteem “ontworpen had kunnen zijn door koning Herodes nadat hij Kafka had gelezen”.

(bronnen o.a. Telegraph.co.uk en cofe.anglican.org.uk)